Meer informatie

Indien U een borstvergroting overweegt:

Een borstvergroting is een heelkundige ingreep om de grootte en vorm van vrouwenborsten te verbeteren en dit om verschillende redenen: 

- Om de lichaamscontour te verbeteren bij vrouwen die 
  om persoonlijke redenen vinden dat hun borstomvang te klein is.
- Om een na de zwangerschap klein geworden borst terug op normale grootte te brengen.
- Om een verschil in borstgrootte te corrigeren.
- Als reconstructieve maatregel na een borstingreep.

Om een 'pseudolifting' van de borsten te verkrijgen.

Schematische tekening over de anatomie van de grote borstspier. De Pectoralis major muscle.

Voor wie is een borstvergroting het best geschikt?

Deze ingreep kan jouw verschijning en zelfbeeld verbeteren maar zal niet noodzakelijkerwijs voldoen aan jouw ideaalbeeld of er voor zorgen dat andere mensen je anders gaan benaderen. Vooraleer je beslist tot een borstvergrotende ingreep moet je goed nadenken over jouw verwachtingen en deze met dokter D'Hondt bespreken. De meest geschikte patiënten voor een borstvergrotende ingreep zijn vrouwen die een verbetering wensen van hun voorkomen maar geen perfectie nastreven. Indien je ingoede gezondheid verkeert en realistische verwachtingen hebt, is deze ingreep geschikt voor jou. Iemand met echte hangborsten mag nooit verwachten dat deze zullen kunnen gecorrigeerd worden door ze eenvoudig op te vullen. Hierdoor verkrijgt men meestal een gedeeltelijke 'pseudolifting' en is het dikwijls achteraf noodzakelijk de borsten nog te liften. De lengte van de littekens kan op deze manier toch sterk gereduceerd worden. Het is ook belangrijk dat de patiënte bij het consult goed luistert naar wat haar verteld wordt in verband met het te verwachten resultaat en de eventuele nodige nabehandelingen. Het te verwachten resultaat is afhankelijk van de oorspronkelijke vorm en stand van de borsten. Zo zullen borsten met tamelijk naar opzij gerichte tepels nooit in het midden dicht tegen elkaar staan omdat de prothesen 'centraal' t.o.v. de tepels moeten worden geplaatst. Indien men dit niet zou respecteren, zouden de tepels asymmetrisch staan op de borsten. Dus de afstand tussen de borsten is niet willekeurig te bepalen met borstprothesen! 

Typen van prothesen:

Er bestaan zeer veel soorten prothesen op de markt, die allen voor- en nadelen bezitten, die men tegenover elkaar moet afwegen om tot de best geschikte prothese te komen die bij jou past. Sommige van die prothesen werden al uit de markt genomen omdat de inhoud ervan veranderde qua chemische samenstelling en zodoende schadelijk werd voor diegene die de prothese had. De prothesen verschillen zowel qua omhulsel als qua inhoud en het zou ons hier te ver leiden om op elk van deze prothesen in te gaan. Beter kan men hierover oordelen tijdens het persoonlijke consult bij dokter D'Hondt waarbij deze prothesen ook kunnen gezien en gevoeld worden. Het omhulsel van de prothesen kan: gladwandig of ruwwandig zijn, rond (dezelfde diameter in alle richtingen) of anatomisch (druppelvormig met niet dezelfde diameter in alle richtingen) zijn. 

        
Gladwandige prothese                                                   Ruwwandige prothese

Aangezien een prothese een vreemd voorwerp is, gaat jouw lichaam dit voorwerp afstoten door het in te kapselen. Het kapsel dat zich er rond vormt bestaat uit o.a. littekenweefselcellen die kunnen samentrekken, wat eerder zal gebeuren als al deze cellen in dezelfde richting georiënteerd zijn. Dit laatste is het geval bij een effen oppervlak (bij gladwandige prothesen) zodat de kans hier beduidend groter is dat het kapsel zich vroeg of laat gaat samentrekken (= kapselfibrose). Bij de ruwwandige prothesen zijn deze littekenweefselcellen in zeer veel verschillende richtingen georiënteerd waardoor de resultante van de verschillende contractievectoren quasi nul wordt en er slechts zeer zelden een kapselfibrose (=samentrekken van het gevormde kapsel)optreedt. Omwille van dit risico op kapselfibrose, moeten de gladwandige prothesen na de ingreep worden gemasseerd door de patiënte om te verhinderen dat er zich een te sterk kapsel zou vormen. De ruwwandige prothesen echter moeten met rust gelaten worden zodat het kapsel zou kunnen "ingroeien" of beter zou komen vast te zitten aan de prothese zodat dit één geheel vormt met de rest van het omgevende weefsel. De vorm van de prothese - rond (in alle richtingen op de achterzijde van de prothese heeft men dezelfde diameter) of anatomisch (verschillende maximale diameters in verticale en horizontale richting) - hangt ook af van de inhoud. Indien het gaat om een vloeibare inhoud (die eventueel uit een gescheurde prothese kan lekken) is de enige mogelijke vorm van de prothese rond. Nadeel is dan echter dat men zeer beperkt is in de keuze van de prothesegrootte aangezien samen met het volume van de prothese ook de diameters in zowel verticale als horizontale richting gaan toenemen en dat hierdoor de prothese bij een groot volume te hoog zou kunnen beginnen onder het sleutelbeen en hier een te bol uitzicht zal geven. Bij een anatomische prothese (enkel mogelijk wanneer de inhoud niet vloeibaar is en dus niet kan lekken) zijn de diameters verschillend in verticale en horizontale richting waardoor men meer mogelijkheden krijgt om de vorm en het volume beter aan te passen aan de individuele borstafmetingen van de patiënte. 

De inhoud van de prothese kan vloeibaar (zoutwateroplossing, cellulose-oplossing, hydrogel, vloeibare siliconegel, enz..) of niet vloeibaar zijn (cohesieve siliconegel). 

 Voorbeeld van een doorgesneden prothese met een cohesieve gel, die aantoont dat hier geen lekkage mogelijk is.

Gladwandige prothese die met een zoutwateroplossing wordt gevuld via een "tube".

Voorbeelden van ruwwandige anatomische prothesen.

Vloeibare inhoud geeft een zachtere prothese maar kan wel gaan lekken (de inhoud kan al dan niet schadelijk zijn voor het lichaam), terwijl een niet-vloeibare inhoud niet kan gaan lekken, duurzamer is, meer weerstandig is aan kapselcontractie (minder vlug gaat vervormen) , een betere projectie en een anatomische vorm aan de prothese kan geven. Er zijn firma's die ook een garantie geven indien de prothesen moeten worden verwijderd door een fout aan de prothese zelf. Indien de prothesen om één of andere reden moeten worden verwijderd, wordt deze bij verdenking op een structuurfout van de prothese terug gestuurd aan de firma, waar deze wordt onderzocht. Soms kan deze prothesefout enkel onder loep -of microscopische vergroting worden vastgesteld. Bij vaststelling van dergelijke fout wordt de prothese door de firma vergoed en soms wordt zelfs de heringreep gedeeltelijk vergoed door de firma.  

gladwandig rond en gevuld met zachte siliconegel

gladwandig rond met ventiel, gevuld met zoutwateroplossing

ruwwandig rond met ventiel, gevuld met zoutwateroplossing

ruwwandig rond gevuld met zachte siliconegel.

anatomisch gevorm en gevuld met een cohesieve gel

Risico's kunnen bij elke heelkundige ingreep optreden:

Een borstvergroting is een relatief eenvoudige routine-ingreep. Maar zoals bij iedere operatie zijn er specifieke risico's verbonden aan deze ingreep. 

Het meest voorkomende probleem (hoewel ook zeer zelden bij de ruwwandige prothesen) iskapselfibrose of kapselcontractie. Door het samentrekken van de prothese voelt de borst harder aan, wordt de basis smaller en krijgt de borst een grotere projectie. De oorzaak van een kapselsamentrekking is niet steeds duidelijk zodat er geen garantie kan gegeven worden dat een kapselsamentrekking nooit kan optreden. Zulk een kapselcontractie kan op verschillende manieren worden behandeld: het kan gaan van inkerven van het kapsel tot volledige verwijdering van het kapsel en soms zelfs tot verwijdering van de prothese en vervangen van de prothese. Een juiste oorzaak van kapselcontractie is nog niet met zekerheid gekend, hoewel een zekere nabloeding en een 'low-grade infectie' er wel iets mee te maken kunnen hebben 

Zoals bij iedere heelkundige ingreep kan een echte nabloeding na de ingreep optreden waardoor een pijnlijke zwelling van de borst optreedt. Indien een overdreven nabloeding optreedt, kan het nodig zijn een tweede ingreep uit te voeren om het rond de prothese samengevloeide bloed te verwijderen en de bloeding te controleren. Een drainage kan dergelijke nabloeding niet verhinderen omdat dergelijke hoeveelheid bloed stolt in de drain zelf. Een drainage kan wel een beetje bloed en wondvocht verwijderen zodat de zwelling van de borst minder uitgesproken is maar een drainage verhoogt het gevaar op een infectie aangezien het een verbindingspoort is tussen de protheseholte en de buitenwereld. 

Bij een klein percentage van de patiënten treedt een infectie op rond de prothese hoewel tijdens de ingreep steeds een antibioticum wordt gegeven om dit trachten te voorkomen. Zulk een infectie kan gelijk wanneer symptomen geven maar is meestal al zichtbaar tijdens de eerste week na de ingreep. In sommige gevallen is het hierbij noodzakelijk de prothese te verwijderen tot de infectie volledig verdwenen is. Daarna kan dan een nieuwe prothese worden ingebracht. 

Sommige vrouwen geven aan dat hun tepels een ander gevoel gekregen hebben (overgevoelig, verminderd gevoel of zelfs geen gevoel). Je kunt eventueel ook kleine ongevoelige plekken opmerken in de nabijheid van het litteken. Meestal verdwijnen deze symptomen spontaan met de tijd. 

Borstprothesen beïnvloeden uw vruchtbaarheid, zwangerschap en de mogelijkheid tot borstvoeding niet! Indien je tijdens het jaar voor de borstvergroting borstvoeding hebt gegeven, kan het zijn dat je nog wat melk produceert de eerste dagen na de ingreep. Dit kan je wat last berokkenen maar kan verholpen worden door medicatie. 

Sommige prothesen kunnen scheuren en lekken. 
Dit kan het gevolg zijn van een trauma of zelfs door normale compressie en bewegingen van de borstprothese. Indien met zoutwater gevulde prothesen scheuren, zullen ze binnen enkele uren leeglopen terwijl het zoutwater onschadelijk wordt geabsorbeerd door het lichaam. De prothese moet dan wel worden verwijderd en uitgewisseld. Sommige prothesen (gevuld met 'cohesieve gel') kunnen niet lekken. Indien een scheur optreedt van een prothese die gevuld is met een zachte vloeibare gel kan er één van beide dingen gebeuren:

- Indien alleen het omhulsel van de prothese scheurt en niet het zich daar rond gevormd littekenweefselkapsel, kan het zijn dat je daar niets van merkt.
- Indien echter niet alleen het prothesenomhulsel maar ook het zich daar rond gevormd littekenweefselkapsel scheurt, dan komt de zachte vloeibare siliconegel in het omgevende weefsel terecht. Enerzijds kan zich de gel in het borstweefsel opstapelen en dan zal er zich een nieuw littekenweefselkapsel rond vormen, er kunnen dus verschillende kleine knobbeltjes ontstaan in het borstklierweefsel, dewelke zeer moeilijk of niet te verwijderen zijn. Anderzijds kan het gel ook gaan migreren tot in de oksel. Er kan hierdoor een vormverandering van de borst of een verandering in de consistentie (hardheid) van de borst optreden In beide gevallen moet de borstprothese verwijderd en vervangen worden.

Meer recente prothesen kunnen niet lekken en hebben een anatomische vorm waardoor ze veiliger zijn en een mooier esthetisch resultaat opleveren.

Er zijn meerdere firma's die dergelijke prothesen op de markt hebben gebracht. 

Anatomische prothesen hebben een grote variatie qua vorm: Er bestaan vormen die een grotere verticale als horizontale diameter hebben, andere hebben een gemiddelde hoogte (verticale diameter ietwat kleiner als de horizontale diameter) terwijl er nog vormen zijn met een nog lagere verticale diameter (Low Height), die zeer geschikt zijn bij hoog ingeplante borsten zoals bij het Aziatische ras. Deze 3 vormen kunnen dan zowel met een hoog, middelmatig en laag profiel worden geleverd, wat zeer bruikbaar is bij vrouwen met een verschil in projectie (= het naar voren komen) tussen beide borsten. 

9 verschillende varianten van de anatomische cohesieve gelprothesen.
Bovenste : Full height
Midden: Moderate height
Onderste: Low height

Van links naar rechts:
Low projection
Moderate projection
High projection

Borstprothesen veroorzaken geen borstkanker. 

Uitgestrektheid van het eigenlijke borstklierweefsel over de borstkas in vooraanzicht.

Hoewel de grote meerderheid van de patiënten nooit met deze complicaties in aanraking zullen komen, is het toch raadzaam deze mogelijke complicaties te bespreken met dokter D'Hondt om er zeker van te zijn dat je de risico's en consequenties van een borstvergroting begrijpt. 

Eigenlijke borstklierweefsel in zij-aanzicht van de borstkas.

Het plannen van de ingreep indien je beslist hebt voor de borstvergroting: Tijdens jouw eerste consult wordt informatie over de aard van de behandeling, de mogelijke complicaties en het te verwachten resultaat gegeven. De ideale prothese, passend bij je lichaam en rekening houdend met je eigen wensen qua grootte, wordt in samenspraak met de patiënte gekozen. Alle individuele risico's.(b.v. suikerziekte, hoge bloeddruk, allergieën, roken) worden gecheckt. 

Met jou wordt eveneens de aard van verdoving, de plaats en de kosten van de ingreep besproken. 

Voorbereiding van jouw borstvergroting:

Tijdens het consult wordt eveneens met de patiënte besproken vanaf wanneer zij nuchter moet zijn, welke medicaties genomen of welke er moeten vermeden worden. 

Tijdens de borstvergroting:

De ingreep gebeurt in de Royal Beauty Clinic altijd in algemene anesthesie maar kan ook in sedatie, (roesslaap) gecombineerd met een plaatselijke verdoving uitgevoerd worden. Zoals in samenspraak met de patiënte tijdens het consult werd bepaald, wordt dan de prothese ingebracht ofwel via een incisie t.h.v. oksel, tepelhofrand of borstplooi en wordt de prothese geplaatst voor of achter de grote borstspier. 

Toegang voor het plaatsen van een borstprothese via een incisie in de borstplooi en geplaatst VOOR de grote borstspier.


Schematische tekening na het sluiten van de incisie in de borstplooi na het aanbrengen van een borstprothese VOOR de grote borstspier.

Omwille van hun asymmetrie kunnen anatomische prothesen slechts op een perfekte manier worden geplaatst wanneer men ze inbrengt via een insnede in de borstplooi.
Er bestaan minstens 3 argumenten die er voor pleiten de borstprothesen achter de grote borstspier te plaatsen: 

Toegang voor het plaatsen van een borstprothese via een incisie in de borstplooi en geplaatst ACHTER de grote borstspier.


Toegang voor het plaatsen van een borstprothese via een randincisie van het tepelhof en geplaatst ACHTER de borstspier.

- Zichtbare contouraflijning doorheen de huid wordt op deze wijze vermeden, 
  zoniet bestaat er de kans dat men de prothesen ziet of vermoedt.
- Indien er een matige vorm van kapselsamentrekking zou optreden, 
  valt dit veel minder vlug op indien ze achter de spier geplaatst werden. 
  De prothesen hoeven dus niet zo snel te worden verwijderd.
- Men kan zowel manueel als technisch de borsten nog steeds beter onderzoeken 
  omdat de prothesen van het eigenlijke borstklierweefsel zijn gescheiden 
  door een anatomische wand, nl. de grote borstspier.

Duur van de ingreep bedraagt ca. 50 min. 
Je mag diezelfde dag het ziekenhuis nog verlaten. 

Na de ingreep: 

Er moet gedurende 1 week een "tapeverband" worden gedragen en in totaal draagt men best gedurende 6 weken een steun-BH. Na 1 week wordt het wondje gecontroleerd. Over het wondje wordt een waterondoorlaatbare folie aangebracht. De "onzichtbare" hechting hoeft niet te worden verwijderd (zelfoplosbaar draadje). Pijn is normaal gedurende de eerste 3 dagen en wordt best verholpen met een pijnstiller zoals Ibuprofen (Brufen ©). 

Afhankelijk van de aard van jouw job, kan je na 5 tot 7 dagen terug aan het werk gaan. Dokter D'Hondt zal je hierbij adviseren. Gedurende de eerste 3 weken zijn de borsten gevoelig en is het raadzaam veel fysisch contact met jouw borsten te vermijden. 

De littekentjes zullen eerst hard en rood worden gedurende de eerste maanden en eventueel kunnen ze iets verbreden. Na 6 maanden gaan de littekentjes afbleken en worden ze haast onzichtbaar. Routine mammografieën blijven belangrijk voor vrouwen die in een bepaalde leeftijd zitten. De radioloog zal hierbij zijn techniek aanpassen en/of vervolledigen met een scan of echografie voor vrouwen met borstprothesen. 

Resultaten van een borstvergroting:

De borsten worden met anatomische prothesen op een zeer natuurlijke wijze vergroot. Kleine mooie borsten worden grotere mooie borsten. In bepaalde gevallen kan men een voorafgaande asymmetrie verbeteren door 2 verschillende prothesen te gebruiken. 

Duurzaamheid van het resultaat:

15 tot 20 jaar met gewone siliconegel gevulde prothesen en langer bij anatomische prothesen, gevuld met een cohesieve gel die niet kan lekken en veel minder kans op rimpelvorming geeft. Het plotse optreden van een kapselcontractie kan altijd een reden zijn om prothesen te vervangen. 

Terug naar
borstvergroting algemeen